رازدونه های یه مامان برای دو دخترش

از اون روزی که دوست مشاورم ، مامانه مهرای باهوش و دوست داشتنی در هفته های اول ورودت به دنیای مامان ، هفته هایی که در اونها بالاخره به آرزویم رسیدم و وجودم میزبان حضور عاشقانه ات شد ،به من توصیه کرد که هر شکلی دوست داری با کودکت برخورد کن ،فقط سعی کن مادر حساسی نباشی تا خودت و کودکت آسوده باشید، تصمیم جدی گرفتم که مامان ریلکس و راحتی باشم. در خیلی از موارد تونستم بر تصمیم خودم پایدار بمونم ، مگر دو موضوع:1- تربیت تو و 2-وزن و قد تو.  دونه های رازی که مربوط به تربیت میشه توی قلب مامان خیلی خیلی زیادن ، سعی میکنم اون دونه ها رو هم از توی قلبم به وبلاگت منتقل کنم ،ولی موضوع تغذیه تو و قد و وزنت که البته دونه های اونم کم نیستن از ...

دوست دارم برات بنویسم و بنویسم و بنویسم. می دونی چرا؟چون مطمئنم خیلی از حرفایی که الان تو دلمه و دوست دارم باهات در میون بگذارم رو اون وقتی که دیگه می تونی پای حرفای دل مامان درست و حسابی بشینی و گوش بدی و درک کنی ، احتمالا ً بخش زیادیش فراموش شده و مسائل جدید تری جای اونها رو گرفته. دوست دارم بنویسم از عشق بی نهایت من و بابا به شما، از اینکه از بوسیدن و بغل کردنت سیر نمیشم ، از ترس و نگرانی  واسه از دست رفتنه این روزها، که در کنار خستگی و کلافگی ،سرشار از لذتند و دوست ندارم براحتی از دستشون بدم ،ولی متاسفانه این اتفاق داره می افته و من دارم روزها ، روزها!!!! نه !!ثانیه ثانیه های زیبای کودکی تو رو به سرعت از دست میدم. بی نهایت...