رازدونه ی شماره نود و شش( نوشتن برای دو دختر )

طنین و ترانه ی من ، فرشته های دوست داشتنی من ، آرزوهای تحقق یافته ی قلب مامان  

تک تک سلول هایم غرق شادی اند از داشتن شما ، سرشار از افتخار و مباهاتم از وجود ارزشمند شما. 

امیدوارم بتونم هر روز که نه، شاید باز سنگی بزرگ باشد ، هر هفته برای شما دردانه ی های معرفت ، شما نوگلان بوستان عشق و محبت، بنویسم. 

دلم برای اینجا تنگ شده بود .

بله حالا دیگه مامان ، مامانش نیست، مامانشون هست. 

حالا دیگه یک دختر ندارم ، دو دختر دارم.

دو دختر دوست داشتنی و ارزشمند.

و این آرزوی قلب من بود که دو دختر داشته باشم.

و هر دوی این اسامی در سالهایی پیش از این ،بارها در ذهن من مرور شده بودند و حالا این اسامی دیگه فقط نام هایی بی نام و نشان و رویایی در سر نیستند ، اکنون دو موجود ارزشمندند ، دو رویای تحقق یافته و دو نفر که آمده اند تا در دگرگونی دنیا سهمی بزرگ داشته باشند. 

با تمام وجود عاشق شما دو نفر هستم