رازدونه ی شماره شصت و هشت(دختر نازم 17 ماهه شد)

عشق مامان ،نفس مامان؛عزیز دل مامان

باورم نمیشه که اینقدر بزرگ شدی.

17 ماهه شدنت مبارک قشنگترینم.

تو خیلی بزرگ شدی ،طنین خانمم

تو این ماه یاد گرفتی لگو هات رو به هم بچسبونی .

خیلی راحت 8 مکعب رو روی هم می چینی.

کلمات بیشتری رو می گی.

دو تا جمله رو شروع به گفتن کردی : در بیار و آب می خوام .

سعی می کنی به زبون خودت با هر کسی ببینی حرف بزنی و واسش یه ماجرایی رو تعریف می کنی ،مثل دیدن گربه تو خیابون ، یا دیدن ماه تو آسمون و ....

عاشق هر نوع جک و جونوری هستی . مورچه ، گربه ، پرنده ها و .....

عاشق شعر حسنی هستی و با شنیدنش تو اوج گریه و ناراحتی هم  آروم میشی.

خورد و خوراکت خیلی خوب شده و خوب می خوری ، هر چند همه رو با تحرک بالایی که داری سریع می سوزنی و همچنان ،پوست و استخونی بیش نیستی.

موهات حسابی بلند شده.

همچنان حسابی مک می زنی و شیر می خوری. هر وقت شیر می خوای یه سر می گی :ش ش ش ش ...

خوابت هم نظم داره ولی یه خورده کمه. شبها ،حدوده 10:30-11 می خوابی (مگه ما با بیرون رفتنمون ،برنامه ی خوابت رو عقب بندازیم ) و صبح 9-8:30بیدار می شی . خواب شبت معمولا ً 10 ساعته.

در طول روز هم بعد از ناها که حدود 12:30-1 می خوری ، 1 تا 1 ساعت و نیم می خوابی.

از غذاهای مورد علاقت هم که آش و سوپ ها و سیب زمینی هر نوعش رو بهتر از بقیه غذاها می خوری.

خیلی دوستت دارم عزیزترین مامان،همیشه در کنارم باش