رازدونه شماره پنجاه و دو ( تو فوق العاده ای عزیزکم)

تو واقعا ً فوق العاده ای عزیز دلم. فوق العاده.

از همه نظر فوق العاده ای ، من واقعا ً هیچ مشکل خاص و جدی ای با شما ندارم ،همه ی کارها و رفتارهات عالی هستند.اگر هم چیزی باشه ، مربوط به ویژگی های مراحل رشدت هست که چون من کم تجربه هستم و فشار کارها و برنامه هایم کمی اذیتم کرده ، گاهی از روبرو شدن با اونها کلافه و خسته میشم.

امروز صبح با عمه و مامان بزرگ رفته بودیم جایی ،یه مهمونی که شما باید آروم می نشستی ،با اینکه زودتر از روزهای دیگه بیدارت کردم ،ولی اونجا نهایت همکاری رو با مامان انجام دادی ، منم ظهر با افتخار از رفتاهات واسه بابا تعریف کردم.

و غروب امروز !!

امروز 4 تا از دوستانت (پارمین،کیاوش،ارسام و سام) با ماماناشون اومده بودند خونمون .این جمع رو مختص شما فینگیلی ها تشکیل دادیم. امروز جلسه معارفه و آشنایی بود.قرار شد سه شنبه ها یک هفته در میون دور هم جمع بشیمو ضمن ملاقات ها برنامه هایی رو هم براتون ترتیب بدیم، اسمش رو هم گذاشتیم "کارگاه خلاقیت مادر و کودک ".

جمع شلوغی بود و حسابی دور هم چرخیدید و سرو صدا کردید و با اسباب بازی ها بازی کردید و سی دی حسنی رقصیدید.

و در میان تمام این هیاهو ، تو باز فوق العاده بودی و من از تماشای رفتارهای تو به وجد اومده بودم و از خوشحالی در پوست خودم نمی گنجیدم ، نمی دونی با چه هیجانی از رفتار های تو واسه بابایی تعریف می کردم.

به بابایی گفتم که وقتی تو رو در کنار بقیه ی بچه ها می بینم ، یک چیز خاصی رو در وجودت بیشتر از هر زمان دیگه احساس میکنم،یک حس شبیه یک آرامش و سرور درونی که انعکاسش رو در رفتارت با دوستانت می تونستم ببینم.

با تمام وجود عاشقتم فرشته کوچولوی مادری.