رازدونه شماره چهار (خستگی مامان 2)

طنین قشنگم ، می بینی 5 روزه دنبال فرصتی می گردم که ادامه رازدونه شماره سه رو بنویسم ولی فرصت نشد ، هفته گذشته،هفته پر کاری بود ، چند تا مهمونی دوستانه خونه ما برگزار شد و در کنارش فعالیت های سایت علمی رو داشتم و خوب ،وقت گذراندن با شما هم که حکایتی جداست.

داشتم این رو می گفتم که خیلی خوشحالم که فعالیتهای حرکتی شما رشد خوبی داشته ، ولی در عوضش این قضیه باعث شده که شما دائما  ً در شرایطی خطرناک قرار بگیری ، چون خیلی خیلی خیلی زیاد کنجکاوی ، که البته من از این موضوع خیلی خوشحالم ، هر چند دیگران اسم کنجکاوی های شما رو شیطنت می گذارند ولی من عاشق این شیطنت های تو هستم ، دانشمند کوچولوی مامانش. به هر حال وقتی دانشمند کوچولوی مامان در حال کنجکاوی و کشف دنیای پیرامونش هست ، مامانش باید خیلی دقیق مراقبش باشه ، هر چند حافظ واقعی اون ،خدای مهربونه ولی این دلیل نمیشه که مامان هم بی توجهی کنم.

خلاصه همه این ها رو گفتم که به این نتیجه برسیم که مراقبت از یک دانشمند کوچولوی کنجکاوه 9 ماهه ای که در و دیوار می گیره و میایسته و به کمک هر وسیله ای می خواد راه بره ، و برای دست یابی به هر چیزی کلی روی انگشتاش قد می کشه و دستش رو به سمت گرفتن هر چیزی دراز میکنه و برای کشف و شناخت هر شیءی ، اون رو توی دهنش می بره و جدیدا ً هم با دو انگشت کوچولوی خوشکلش همه چیز رو از روی زمین بر می چینه ، خیلی خیلی خسته کننده و البته فوق العاده لذت بخشه.