راز دونه شماره پانزده ( شاید یکی از فرداها روح یکی از ماها بالدار بشه)

عزیز دل مامان ، دلم گرفته ، خیلی زیاد. می دونی چرا ، چون این روزها دائم خبرهای ناراحت کننده شنیدم. یکی ،دو هفته پیش یه مامانی دختر حدوداً دو ساله خودش رو از دست داد و دیشب پسره عمو وحید و خاله شهین تو سن 14-15 سالگی ، بعد از 4 روز که در کما بود ، خدا دو تا بال به روحش داد و اونوقت روحش با کمک اون بال ها پرواز کرد و رفت به یک جای خیلی خوب و مامان و باباش رو تنها گذاشت.

دلم واسه دل پر درد مامان و باباهاشون پر درده.به اونا که فکر میکنم دلم پر از غصه و ترس میشه . ترس از فرداها ، ترس از فردایی که من باشم ولی روح تو هم بالدار بشه و از پیشم بره ، یا ترس از اینکه تو کوچیک باشی و به من نیاز داشته باشی ،و خدا به روح من بال بده ، یا اینکه روح بابایی ، یا ....، بالدار بشه و ازمون دور بشن . خیلی می ترسم ، می ترسم تحمل این دوری ها رو نداشته باشم.